Stavelot

Geschiedenis
Van weinig oude steden is zo goed bekend wanneer ze gesticht zijn, als van Stavelot en het naburige Malmedy. In 648 kreeg Remaclus, abt van het klooster te Solignac in Aquitanië, van koning Sigebert III van Austrasië een stuk bos in de Ardennen, om hem in staat te stellen dit deel van het rijk te kerstenen. Hij stichtte de dubbel-abdij van Stavelot-Malmedy. Dit werd het begin van de twee steden en van een kerkelijke staat die meer dan 1000 jaar autonoom is gebleven. De rivaliteit tussen de twee abdijen werd in 980 door Otto III in het voordeel van Stavelot beslist.

De bloeitijd van Stavelot was de periode van de 10e tot de 12e eeuw. Poppo (abt in 1020) was een hervormer in de traditie van Cluny. Hij kreeg de leiding over 17 andere abdijen, waaronder Echternach en Sankt Gallen. Wibald (abt in 1130) was diplomaat in dienst van de keizers en opdrachtgever van talrijke kunstwerken. Hij werd ook abt van Corvey. Zijn brieven behoren tot de belangrijkste bronnen voor de geschiedenis van de tweede kruistocht.

De "Bijbel van Stavelot", die op het einde van de 11e eeuw werd vervaardigd, wordt in het British Museum bewaard. Stavelot, met een schitterend een 18de-eeuwse sfeer uitstralend marktplein en tal van schitterende gebouwen, was in 1899 voor korte tijd de woonplaats van de Franse dichter Guillaume Apollinaire. In het plaatselijk museum, dat ook een prachtige collectie - race-autos en moteren heeft, is aan de dichter een afdeling gewijd.

In 1951 stichtten de Benedictijnen te Stavelot de abdij van Wavreumont. Deze abdij maakt geen bier of kaas, zoals gebruikelijk, maar latexverf.